Werkelijke of forfaitaire waardering van voordelen van alle aard: wetgever wil ingrijpen

Wetgever wil de fiscaal gunstige rechtspraak over de werkelijke waarde van de voordelen van alle aard buiten spel zetten.

Volgens de wet worden de voordelen van alle aard gewaardeerd volgens hun werkelijke waarde (art. 36, eerste lid, WIB 92). In het tweede lid van dat artikel staat dat er een forfaitaire waardering kan worden vastgelegd bij Koninklijk Besluit (zie Art. 18 KB/WIB 92).

In de praktijk ligt de forfaitaire raming van de voordelen weleens manifest hoger dan de werkelijke waarde van het voordeel.

In het verleden werd de fiscus in het ongelijk gesteld door o.m. het Hof van Beroep te Antwerpen (29.05.2019).

Het tweede lid (forfaitaire waardering) kan niet los gezien worden van het eerste lid (genieters van een voordeel van alle aard moeten belast worden op de werkelijke waarde van het voordeel). Ook volgens de Raad van State moeten beide leden van het wetsartikel samen worden gelezen. Op basis van het eerste lid kan dan een forfait dat te veel afwijkt van de werkelijkheid, buiten spel gezet worden (de wet primeert immers op een KB).

De regering wil die rechtspraak nu buiten spel zetten door de wet aan te passen.

Hoe?

Door de band tussen het eerste lid en het tweede lid door te knippen.

In het voorontwerp van wet houdende diverse fiscale bepalingen wordt het tweede lid van artikel 36, WIB 92 aangepast: In afwijking van het eerste lid, bepaalt de Koning regels om volgende voordelen op een vast bedrag te ramen. Daarna volgt de lijst van verplicht forfaitair te ramen voordelen.

Quid als de genieter van het voordeel een markconforme vergoeding betaalt?

Als de genieter een vergoeding betaalt ten belope van de werkelijke waarde van het voordeel, is er eigenlijk geen belastbaar voordeel meer. Dan is een forfaitaire raming ook niet meer aan de orde.

De fiscus mag dan ook volgens het Antwerpse HVB geen belasting meer heffen op het verschil tussen het forfait en de vergoeding.

De voorgenomen wetswijziging zal in die situatie geen gevolgen hebben. Wel als de genieter geen vergoeding betaalt of een vergoeding die niet marktconform is.